Ze zwierzeń bloggera

Muszę przyznać , że lektura słów, dzięki którym użytkownicy Internetu wchodzą na moją stronę jest zajęciem niezwykle zajmującym. Nigdy nie przypuszczałam, że ktoś może docierać do Parergonu poszukując odpowiedzi na pytanie „czego można nauczyć rybkę?” :-)), tudzież pragnąc informacji na temat „wirusów miękkich” (swoją drogą, co to jest u licha?! :-).

W każdym razie zamierzam śledzić słowa kluczowe, gdyż pozwalają one zorientować się, co jest interesujące dla współczesnego blogonauty i dopasować do tego treść bloga. Któżby bowiem wpadł na to, że ktoś gdzieś przed ekranem drapie się w głowę mozolnie wpisując do Google długie i skomplikowane pytanie „czy występują kółka w sztuce abstrakcyjnej?”, nie mówiąc o - „czy popiersie jest pomnikiem”?! Muszę przemyśleć kształt bloga, by sprostać choćby niewinnym, a jednocześnie poważnym problemom praktyki artystycznej – w stylu: „jak zrobić łatwą rzeźbę?” (naprędce odpowiem, że to na pewno bardzo trudne…) a także „w czym robić organiczne formy?” (proponuję ciasto bananowe :-)).

W wyniku refleksji nad hasłami postanowiłam również uczynić mego bloga bardziej praktycznym, nie mogę w końcu zignorować doniosłego (zwłaszcza w kontekście zbliżającego się końca studiów doktoranckich) pytania „ile zarabiają właściciele gabinetów kosmetycznych?” (na pewno więcej niż filozof, może czas zmienić branżę?), a także „po czym poznać że farby Dulu maja ten sam odcień?”(po odcieniu??). Co więcej, wiedza dotycząca słów kluczowych może przydać się nie tylko mi, ale i innym uczestnikom pola sztuki, oto bowiem jednym z haseł okazuje się być „drogie obrazy abstrakcyjne”! Artyści i galerzyści! Pamiętajcie – obraz abstrakcyjny musi być przede wszystkim drogi, tylko taki budzi emocje na tyle silne, by jego poszukiwacz zniżył się do tak zmanipulowanego medium jakim jest wyszukiwarka Google!!! ;-))))

Lektura słów wyszukiwania pozwala ponadto na analizę ortograficznej i stylistycznej biegłości użytkowników Internetu. Oto bowiem przedmiotem zainteresowania okazują się być „pomniki powstałe przez chrześcijan”. Proszę zwrócić uwagę na to, jak głęboki semantycznie jest ten stylistyczny lapsus – oto pomnik jest tym, co powstało PRZEZ kogoś, a zatem jest ktoś, kto WINIEN jest powstania pomnika, popełnił ten ciężki grzech i go postawił. W kontekście polskiej pomnikomanii i tego, co w jej wyniku „ozdabia” nasze ulice to sformułowanie wydaje się bardzo trafne – tak jest, pomniki w Polsce powstają PRZEZ Polaków i grzech to jest okropny. W tym kontekście nie dziwi kolejne zapytanie „wymyśl krótkę historie dotyczącą puszka Pandory z zycia codziennego” – w „upiększonej” pomnikami z brązu Polsce życie codzienne to istna puszka z Pandorą i o mrożące krew w żyłach historie (np. zetknięcie z krakowskim pomnikiem Piłsudskiego) na co dzień nietrudno.
(Notabene przypomina mi się anegdota kolegi, któremu w trakcie wycieczki po Izraelu przewodnik tłumaczył, że „Tu wszystko wybudowano bogatymi amerykańskimi Żydami”).

Choć zapytań dotyczących sztuki i jej teorii pojawia się sporo, to i tak nic nie jest w stanie przebić tych dotyczących bondage: jak wiązać, gdzie kupić liny, kogo wiązać i gdzie… Jeden jedyny wpis o sztuce graniczącej z pornografią dostarcza mi regularnie dużej liczby odwiedzających, co oczywiście bardzo mnie cieszy. Biorąc jednak pod uwagę fakt, że liczba polskojęzycznych wielbicieli bondage jest ograniczona, muszę w najbliższym czasie dodać nowy post o podobnej tematyce, nie chciałabym wszak nikogo rozczarować. Nie jest to łatwe, gdyż za ostrą pornografię (a taka na pewno przysporzyłaby mi najwięcej czytelników) blogspot.com mnie zbanuje, to musi być zatem coś na granicy, coś maksymalnie ambiwalentnego, żeby w razie czego łatwo się było wycofać w bezpieczny świat sztuki. Ma ktoś jakiś pomysł? ;-))))